روايه ميراث نور الجزء السادس بقلم لينا بسيوني
أكيد هيبقى معاه حاليا علشان ياخد قلبه !!
جدى تعقب جوهر وعرفنا مكانه فى جراج عربيات فى الهرم سمعنا صوت ورانا .
بصينا لقينا نصير فاق و بيفرك عينه و بيقول
ناير !!!
جدى بص له من غير مايتكلم نصير قام من على الأرض و قرب أكتر من جدى وتفحصه عن قرب بص على الحذاء اللى فى رجل جدى وقال وهو قاله
انا أتبهدلت من بعدك ياناير ..
جدى ناير !!! أنا بهلوس صح !!
خالتى سندس فاقت هى كمان وقالت وهى بتفتح عينيها بالعافيه
سيدى ناير الاولانى ... مدد ياسيدى ناير مدد .
جدى قالهم
مش وقته ياجماعة ...
وبص لحنوش وقاله
وبصلى وقال
وأنت ياماهر ممكن دلوقتى تروح تجيب چثة صاحبك عيد .
أبويا ونصير قالوا بصوت واحد وهما مصډومين ... هو عيد ماټ !!
هزتلهم رأسى بحزن ..
بصيت على جدى ناير لقيته اختفى هو وحنوش .
ناير
وصلنا انا وحنوش عند الجراج حضرنا سيوفنا وأقتحمنا اوضة فى الجراج.
وأتفاجئنا بجوهر لوحده نايم على السرير وبطنه وصدره مفتوحين.
قولت لحنوش
الساحر عزم على القلب وهرب !!
قالى
طيب والعمل !!
قولتله وأنا بحط سيفى فى جرابه اللى فى ضهرى
ولا حاجة هتضطروا تستنوا لو ظهر تانى ومعتقدش انه هيظهر ليكوا تانى لانه اخد غرضه منكم خلاص .
قالى
يعنى هنسيبه كدا يعمل اللى ناوى يعمله !!
قلتله
هنعمل ايه!!! مستحيل تقدر تنهى كل الشړ اللى فى الأرض.
ناير
اتنقلنا كلنا للكهف وقررت اكمل باقى الاسبوع معاهم كنا قاعدين قدام الكهف. الجو كان منعش وجميل وفى نسمة هوا .
ماهر كان شارد الزهن قلتله
مالك يا ماهر!
قالى
مش قادر اسامح نفسى انى كنت السبب فى مۏت عيد لو تشوف منظر امه هتعرف قصدى .
قلتله
الحياة كدا يا ماهر انا مريت باصعب من اللى مريت بيه شوفت عمى دياب ورقبته بتتقطع ادامى من غير ما يكون له ذنب.
رفعنا كلنا ايدينا فى السما وقرينا الفتحة ودعيناله بالرحمة .
نصير جيه جانبى وحط ايده على كتفى وباسنى من خدى بصوت قلتله وانا بمسح اثر بوقه
بس يا نصير الله يقرفك.
وحشنى اوى يا ناير ومش مصدق انى شايفك تانى ادامى دلوقتى ..مع انك ندل وحبستنى ومشيت بس يلا المسامح كريم .. صالحنى بقى وعالجنى ورجعنى جن .
قلتلته
على فكرة ماهر حكالى على كل اللى حصل وخلاكم تفقدوا قدرتكم وعلى ما اعتقد لا انا ولا غيرى هيقدر يرجعها انتوا من نفسكم هتستعيدواا قدرتكم زى ما حنوش استعادها .
حنوش قال
على فكرة انا افتكرت كل حاجة اول ما استعدت قدراتى وماهر عنده حق انه مخبى عليكم .
نصير قاله
حتى انت يا حنوش !!
حنوش قاله
لما تفتكر هتعرف ليه !!
نور حفيدى قال
خلاص يا نصير سيبهم مسيرنا هنعرف .
بصيت لحنوش وقلتله
اها صح .. نورا حكيتلى امبارح ان انت اللى اديتها الحذاء ممكن اعرف اسم الاسكافى اللى عمل الحذاء دا .
حنوش قال
اللى عمل الحذاء جنى اسمه .. ولا اقولك مش هينفع اقولك اسمه اصل اسمه ممكن يتفهم على انه كلمة قليله الادب هبقى اقولك اسمه فى ودنك .
نور بصلى وقالى
والله يا جدو انا محذر البت نورا متستخدمش الحذاء فى السفر بالزمن وكنت حالف احلقلها شعرها زيرو لو عملتها .
نورا حسست على شعرها وهى خاېفة..
فنور كمل وقالها
مټخافيش دى الحاجة الوحيدة العدله اللى عملتيها بالحذاء ادتينا فرصه نشوف جدى على الحقيقة .. بس اياكى تعمليها تانى .
هزت راسها فى طاعة .
شويه ولقينا سندس مرات نور خارجة من الكهف وفى ايدها صينيه اكل كبيرة.
ماهر فط من مكانه وقام اخد من ايديها الصينيه وحطها قدمنا على الفرشه اللى على الارض .
وزع الاطباق وفتح الحلل..
قلتلهم
محشى !!! يااا دا انا بحبه اوى !!
محدش رد عليا ولقيتهم كلهم بيهجموا على المحشى حتى زيجا وبن القاف.
نورا قربت عليا وفى ايديها طبق وقالتلى
الحق كل حاجة يا جدو.
اخدت صباع وحطيته فى بوقى لقيته بيدوب رفعت سيفى وقلتلهم
شيلوا ايدكم من على الحلل بطلوا عشوائية .. قسمى يا نورا بالعدل .
ماهر قال
لا لو قسمت بالعدل هيبقى ظلم عليا .. المفروض اخد منابين .. مناب بنى ادم .. ومناب جن .
قلت لنورا بحزم
بالعدل يا نورا .
نصير
